Ja, daar zit je dan voor je tweede chemo. Dit keer zonder ijskap wat natuurlijk wel wat prettiger is en ook sneller. In 3 uur was ik klaar. Eerst een infuus met een zoutoplossing, toen een infuus tegen misselijkheid, daarna weer een zoutoplossing, toen het eerste zakje chemo, zoutoplossing, tweede zakje chemo, zoutoplossing, derde zakje chemo en als vrolijke afsluiting een zoutoplossing. Op de eerste foto zie je het tweede zakje, deze is rood en het is ook een rotzak. Al tijdens het inlopen voel je dat je neus gaat lopen. Dit is zo’n -lekkere- waar je slijmvliezen op reageren. Je urine kleurt na afloop eerst rood, daarna oranje en weer wat lichter oranje. Het lijkt wel of ik een toverbal heb ingeslikt. Ondertussen bleef mijn -bewaker- Adri weer braaf bij me zitten. Dit maakt het voor mij wel makkelijker, de schat.

Op de foto zie je mij met mijn nieuwe pruik, deze kreeg ik maandag. Ik had verwacht dat dit een hele emotionele toestand zou worden maar hoe vreemd ook, het viel weer mee. ’s Morgens had ik nog een afspraak bij de schoonheidsspecialiste en toen ik daar zo lag en bedacht dat diezelfde middag er een tondeuse over mijn hoofd zou gaan en mijn mooie blonde lokken af zou scheren werd ik even emotioneel. Ik had een afspraak om 14.30 uur en natuurlijk ging Adri weer met me mee. Ik werd gewoon voor de spiegel gezet en de haarspecialiste zij: ik begin achterop en als ik even moet stoppen dan zeg je het maar. En hoe mal het ook klinkt, we zaten gewoon te kletsen. Adri, zij en ik en voor ik het wist was alles eraf. Wat ik heel prettig vond was dat ze kleine stoppeltjes liet staan zodat het gevoel van kaal zijn wat werd afgezwakt. Goed, mijn haarwerk -pruik- werd opgezet en nog een beetje bijgeknipt. Ze zei dat ik geen sjaaltjes mocht dragen want dan gaan de punten pillen. Helaas zei ik, ik draag iedere dag sjaaltjes en als hij lelijk wordt koop ik gewoon een nieuwe. Lekker puh. Ja, ik ben altijd al eigenwijs geweest maar dat is wel een beetje erger geworden. Vraag maar aan Adri..

Afijn, woensdag dus de chemo zoals hierboven beschreven en de rest van de week weer een klein beetje misselijk en hoofdpijn. Dit keer minder als de eerste keer maar wel langer. Jammer.

We zijn nu in de tweede week en dat is dan de week dat je extra gevoelig bent voor allerlei virussen. Afgelopen donderdag hadden wij de bijeenkomst van businessclub Vitesse in onze bowling in Arnhem. Theoretisch had ik dus thuis moeten blijven maar ik was weer eigenwijs en ben er toch naar toe geweest. Ze kwamen met 150 man en allemaal hebben ze gebowld en gegeten. Ik mocht een toespraak houden en helpen met de prijsuitreiking. Uiteindelijk heb ik ontzettend veel mensen gekust wat reuze onverstandig was en maar het was ontzettend gezellig. Tot de dag van vandaag voel ik me nog goed dus ik denk dat ik een beetje geluk heb gehad. Ik denk dat de uitdrukking klop..

GELUK DWING JE AF!

Want ondanks alles kan ik zeggen: ik ben gelukkig.

Met pruik. Hij is mooi Hè?