Ja, vandaag ging het gebeuren, 1e van de 6 chemo’s. De afspraak was om 11.15 maar omdat de hoofdhuidkoeling een half uur van te voren start zaten wij er om 10.45. Dit bleek een misverstand zodat we een half uur te vroeg waren maar dat was niet zo erg. Ik heb trouwens afgelopen nacht (zoals alle andere nachten) ontzettend goed geslapen. Soms verbaas ik mezelf. De keren dat ik naar de kaakchirurg moest voor implantaten was ik dat wel en sliep ook slecht. Ik denk dat het vooruitzicht op hele nare verdoving, een rot behandeling en nog veel napijn beangstiger is dan chemotherapie. Oké, chemo dus. Om 11.15 kwam mijn verpleegkundige me halen en er werd een hele comfortabele stoel toegewezen. Er werd gestart met het passen van de koelmutsen. Ik zei meteen dat ik een groot hoofd heb maar dat werd niet geloofd. Haha, bleek ik toch gelijk te hebben, een van de grotere was voor mij. Allereerst werd mijn haar natgespoten en toen de muts op. Hij zat niet zo lekker. Aan de zijkanten vrij strak maar bovenop niet. Op de koelmuts kwam toen een isolatiemuts en men deed er wat gaasjes tussen om te zorgen dat bovenop de muts toch tegen het haar kwam te zitten. Toen werd de muts aangesloten en het apparaat aangezet. De temperatuur daalde tot 6 graden maar ging niet meer verder, wat wel moest. Na diverse keren gehannes, het was tenslotte een nieuw apparaat, besloot men eindelijk om 12.00 uur dat ik dan toch maar aan het oude apparaat moest. Nadeel van deze is hij een half uur moest voorkoelen. Ondertussen bleef ik de andere muts ophouden om ook mijn hoofd maar te blijven voorkoelen. Tjonge jonge, wel een drama maar ik doorstond het met een lach. Vond het ook voor de verpleegkundigen vervelend. Zij deden hun best. Mijn houding werd gewaardeerd, heb er weer een paar “vrienden” bij. O ja, ik had van te voren 1000 mg paracetamol genomen en om 1.00 uur nogmaals. Ik kan zeggen het heeft wel geholpen, had helemaal geen last. Ondertussen had ik wel al een infuus met iets tegen de misselijkheid en een zoutoplossing om te spoelen. Het tweede apparaat werkte wel en om 12.53 uur werd eindelijk begonnen met het infuus van de chemo. De muts van dit apparaat paste beter dus het was de moeite waard. De chemo werd gebracht in 3 zakjes welke weer in een grote zak waren verpakt. Marjan, mijn verpleegkundige, deed een paar handschoenen aan om de zak open te knippen en de kleine zakjes op te hangen. Toen begon het proces. Ik kan zeggen dat ik er niets van gevoeld heb, alleen bij het tweede zakje begon mijn neus te lopen en dat klopte want die chemo werkte op de slijmvliezen. Om 15.00 uur waren alle drie de zakje doorgelopen en mocht het infuus eruit. Hierna moest de koelmuts nog 1,5 uur opblijven en deze werd om 16.35 eindelijk uitgezet. Allereerst mocht de isolatiemuts af en moest ik een paar minuten wachten omdat het haar aan de muts was vastgevroren. Toen deze uiteindelijk ook af mocht had ik het ijs nog in mijn haar. Heel bizar vooral omdat ik er geen last van heb gehad. Een hoeraatje voor de paracetamol! Om 17.30 was ik helemaal klaar en mochten we naar huis. Daar heb ik me even opgeknapt om naar de verjaardag van Monique, mijn schoondochter, te gaan. We zijn niet te lang gebleven, ik had behoefte om naar huis te gaan, lekker pyamaatje aan en in mijn luie stoel lekker tv kijken. Ik voel me nu goed, misschien dankzij de medicijnen maar dat maakt niet uit. Ben benieuwd hoe het de komende dagen gaat. De tweede week moet ik oppassen voor zieke mensen want dan is mijn weerstand heel laag. Mocht je mij zien en je hebt wat onder de leden graag even melden. Zo, nu even lekker de film uitkijken en naar bed. Ik zeg bij deze
IEDEREEN WELTERUSTEN EN LEKKER SLAPEN (net als ik)
De volgende chemo is op 1 februari.