Op 11 januari had ik mijn eerste chemotherapie. Die avond voelde het alsof ik een steen in mijn maag had. Op donderdag werd ik na een goede nacht om 9.00 uur wakker. Ik voelde met naar, zwaar hoofd en nog steeds die steen in mijn maag. Het geeft een licht misselijk gevoel maar gelukkig hoef ik niet over te geven. De paracetamol verdrijft de hoofdpijn en ik vind dat het eigenlijk best meevalt. Ik mag natuurlijk helemaal niets doen van Adri en ik profiteer daar lekker van en blijf de hele dag in mijn luie stoel.

Vrijdag is eigenlijk zo’n beetje hetzelfde als donderdag en de steen in mijn maag wordt steeds lichter. ’s Middags overweeg ik zelfs even om naar kantoor te gaan maar ik besluit toch nog maar even het er lekker van te nemen en geniet wederom van mijn luie stoel. Adri bied aan om samen boodschappen te gaan doen en we gaan naar de Jumbo om even groot in te slaan. Eigenlijk wel lekker zo’n kruier mee. Later op de dag komen Jacqueline en Lizzie om voor me te koken en ik zeg dat ik zin heb ik tagliatella carbonara, deze smaakt zowaar. Ik houd me wel aan de regels van het ziekenhuis en dat betekent vaak kleine porties eten, dat bevalt goed. Drinken trouwens is wat minder. Uiteraard moet je juist veel drinken en daar heb ik moeite mee. Koffie en wijn heb ik sowieso geen zin meer in maar ik moet mezelf blijven dwingen om te drinken. Thee lukt nog het beste.

Zaterdag wil ik, net als iedere week, naar de kapper. Van Adri mag ik niet zelf rijden en hij brengt me weg en haalt me op. Ik zei dat ik nog even door de winkelstraat wilde lopen en als twee senioren (shit, het begint er op te lijken) kuieren arm in arm door de winkelstraat. Even een kopje thee bij Gerrien en Anne Mieke en toen naar huis. Thuis gekomen val ik prompt in slaap in mijn stoel. Ik denk dat ik de slaap echt nodig heb want ik slaap ’s middags, soms ’s avonds bij de tv en dan nog de hele nacht.

Zondag voel ik me steeds beter en we hebben samen een luie dag. Ik kook wel maar daarna mag ik weer lekker gaan zitten en de boel wordt weer (door een heel lief kaboutertje) opgeruimd.

Maandagmorgen heb ik nog een beetje  last van mijn maag maar ik besluit om naar kantoor te gaan want er ligt veel werk op me te wachten. Ik werk heerlijk door en om 2 uur wordt ik naar huis gestuurd waar ik prompt weer in mijn stoel in slaap val.

Dinsdag voel ik me prima dus ’s morgens naar kantoor en ’s middags ga ik met Adri eerst naar Apeldoorn en daarna naar Lelystad waar ik 2 afspraken heb. Tussendoor gaan we even eten in het restaurant van de oude eigenaar. Alles smaakt goed maar ik kan nog steeds niet veel eten. Ik drink wel een glaasje wijn maar een tweede zou ik echt niet lusten. Op de terugweg naar huis krijg ik last van mijn tong, deze wordt branderig en geïrriteerd. Ik denk dat het door het eten komt. s’ Nachts wordt ik wakker omdat mijn mond kurkdroog is, mijn tong doet zeer en ook de binnenkant van mijn rechterwang. Ik google het even en ja hoor, een week na de chemo kan inderdaad irritatie in je mond beginnen. Shit shit, er waren 3 dingen waar ik bang voor was: mijn haren verliezen, overgeven en een geïrriteerde mond. In mijn nachtkastje heb ik nog een tubetje zalf uit Zwitserland voor ontstoken tandvlees. Naar mijn idee kan het geen kwaad en ik smeer het op mijn tong en wang. In het begint brand het erg maar daarna voelt het wonderwel goed. Gelukkig val ik weer in slaap maar de volgende ochtend word ik wakker met een “kater”. Ik voel me rot en baal behoorlijk.

Woensdag. Wat een baaldag, mond doet zeer, hoofdpijn maar de grootste pijn zit van binnen. Ga toch naar kantoor, mijn werk moet tenslotte af. Gelukkig wordt het niet erger en ook de hoofdpijn is verdwenen. Op advies van een vriendin koop ik kokosolie en dat smeer ik op mijn tong en wang. Dit geeft een laagje en het voelt erg goed.

Vrijdag. Ik ben er weer! Voel me goed en fit. Mijn mond is nog wat geïrriteerd  maar het gaat goed. Heb er niet echt last van.

Zaterdag. Voel me wederom perfect ( is er wat gebeurt dan) en ik ga lekker naar de kapper en even lekker shoppen. Scoor een prachtige broek met bijpassend sjaaltje van Marc Cain met een blouse van Liu Jo. Voor Adri een paar leuke slips van Bjon Borg, is hij ook weer verwent haha.

O ja, maandag heb ik samen met Linda mijn haarwerk uitgezocht, ik noem het nog steeds een pruik. Exact mijn eigen model en kleur. Deze blijft bij de haarspecialist hangen tot ik hem nodig heb. Heb ik hem niet nodig dan blijft hij lekker daar. IK HOOP HET ZO!! Aanstaande woensdag, dat is 2 weken na de chemo dan begint het. De eerste dag verlies je 5 haren, de tweede dag 10 haren en als je pech hebt de derde dag 300. Het is afwachten. De ijskap is geen garantie.  Misschien verlies ik er een paar, misschien krijg ik heel dun haar of misschien ben ik volgende week deze tijd al kaal! Neee, ik wil het niet! Ik ga er van uit dat het goed gaat en heb vandaag bij de kapper gewoon weer een afspraak gemaakt voor volgende week zaterdag.

Omdat deze week mijn kwetsbare week was, weerstand nul, heb ik mijn vipkaartje voor de Vrienden van Amstel Live gisterenavond maar weggegeven aan mijn schoonzus. Heel jammer maar ik kan niet het risico nemen een griep of verkoudheid op te lopen.

Volgende week mijn “goede” week, eens zien wat ik ga doen. Heb zin in wat leuks.

Mijn “luie” stoel. Kan in ligstand, heeft verwarming en massage… dat is toch genieten?