Vanmorgen om 7.30 uur in het ziekenhuis gemeld. Ik moest nuchter zijn dus heb me gisterenavond in moeten houden haha. Heb afgelopen nacht prima geslapen.  Ik verbaas mezelf keer op keer.  Ik zit nu in mijn 1 persoons kamer te wachten. Adri houdt me gezelschap. Net naar de röntgen geweest waar ze in beide rotzakken een draad met weerhaakjes hebben geplaatst. Alleen de verdoving deed zeer. Nu voel ik mij net zo’n vis die 2 maal aan de haak is geslagen want uit mijn oksel en uit mijn borst komt een lange metalen draad. Ze hebben ze goed vastgeplakt gelukkig. Net kwam de plastisch chirurg nog langs om alles af te tekenen. Werkelijk, ik zie er nu echt niet uit. Draadjes, tekeningen… tjongejonge. Gelukkig is het operatiehemd lang dit keer. Zie bovenstaande foto en om te zorgen dat ik er enigszins goed uit zie heb ik me lekker opgemaakt, straks nog even deo onder de andere oksel en even lekkere bodylotion op. Ja, je weet toch nooit wie je allemaal tegenkomt in de operatiekamer. Toch?